De Vlaming als homo digitalis

De digitalisering van onze samenleving neemt met de dag toe. Mensen maken almaar meer gebruik van digitale technieken, tijdens hun scholing en opleiding, hun werk en hun vrije tijd. In die mate zelfs, dat we stilaan in een digitale wereld leven. Ook in Vlaanderen. We kunnen anno 2012 met recht spreken over de Vlaming als een 'homo digitalis'.

Een belangrijk onderdeel van die digitale samenleving vinden we terug in de wereld van de videospelletjes of games. De hele industrie rond gaming is wereldwijd nog steeds aan een opmars bezig. De globale omzet van computerspelletjes zou in 2010 goed zijn geweest voor 56 miljard dollar. Dat was toen zowat het dubbel van de omzet van de muziekindustrie. Ondanks de economische recessie groeide de gamingindustrie het voorbije decennium jaarlijks met maar liefst 9 procent.

In de lift

Cijfers die kunnen tellen. En ook in Vlaanderen zit de sector in de lift. Het belang van ontwikkelaars van games, verdelers en aanverwante technische en creatieve functies blijft verder groeien. De omzet van de gamesector in Vlaanderen zou goed zijn voor ongeveer 45 miljoen euro. De totale omzet van de detailhandel loopt zelfs op tot 148 miljoen euro.

Ook de consument is enthousiast. Volgens een marktonderzoek van Newzoo spendeerden de Belgen in 2010 maar liefst 410 miljoen euro aan games. Ook het Digimeter-rapport (IBBT, 2012) spreekt boekdelen: 43 procent van de Vlamingen bezit minstens één gaming-toestel en allicht nog een veel groter aantal zoekt wel eens ontspanning in de vorm van een videospelletje op zijn computer, laptop, tablet of smartphone.

Innovatie

De Vlaamse Regering erkent dit economisch en innovatief potentieel en heeft besloten om jaarlijks 750 000 euro uit te trekken om de productie van games in Vlaanderen aan te moedigen. Daarvoor wordt een 'Gamefonds' in het leven geroepen dat steun moet bieden aan de sector. Vlaanderen wil daarmee als hoogtechnologische regio het creatieve en innovatieve karakter van videospelletjes nog meer benadrukken. Het bedenken en uitwerken van videospelletjes vereist immers de nodige technologische en innovatieve kennis. Bovendien is kruisbestuiving met vele andere sectoren en domeinen mogelijk. Ik denk bijvoorbeeld aan de groeiende Vlaamse film- en tekenfilmsector die gretig van 3D-technieken gebruik maakt.

De N-VA is altijd al vragende partij geweest om hoogtechnologische niches te ondersteunen en is dan ook opgetogen met het initiatief van minister van Innovatie Ingrid Lieten (sp.a). Toch willen we meteen ook een kanttekening plaatsen. De overheid moet steeds oog hebben voor de noodzakelijke randvoorwaarden waarbinnen de industrie zich kan ontwikkelen. Enkel als aan deze voorwaarden voldaan wordt, heeft het zin om bepaalde projecten financieel te steunen. Zo blijven we in Vlaanderen bijvoorbeeld heel concreet op onze honger zitten betreffende afzonderlijke en gespecialiseerde gamingopleidingen aan hogescholen en universiteiten. Nederland kent een twintigtal dergelijke studierichtingen, Vlaanderen geen enkele. Momenteel moeten we het in Vlaanderen stellen met een aantal relevante deelopleidingen(*), zoals bijvoorbeeld aan de Hogeschool West-Vlaanderen en in Hasselt. Deze opleidingen leggen heel sterke resultaten voor, waardoor wij er nog meer van overtuigd zijn dat we de bestaande initiatieven moeten verzelfstandigen om deze opleidingen nog meer ontwikkelings- en groeikansen te bieden.

Ik roep daarom de minister op om samen met haar collega van Onderwijs, Pascal Smet, om meer in te zetten op gamingopleidingen in Vlaanderen. Het is immers van groot belang dat we ook eigen talent de nodige ontwikkelingskansen geven om in Vlaanderen aan de slag te gaan. Bovendien verwachten we dat de groei uit de industrie zelf komt. Daarom moeten we voortdurend oog hebben voor een betere aansluiting tussen het onderwijs en de arbeidsmarkt. Een opleiding op maat kan dan ook de basis leggen voor een duurzame verankering van de gamingindustrie in Vlaanderen.

_{(*) Er zijn in Vlaanderen enkele zeer lovenswaardige opleidingen die gaming in hun curricula opnemen. Zoals bijvoorbeeld in West-Vlaanderen en Hasselt. Maar dat zijn deelopleidingen binnen de Bachelor Multimedia en Communicatietechnologie of andere, overkoepelende opleidingen. Deze opleidingen leggen heel mooie resultaten voor. Maar wij pleiten wel degelijk voor de verzelfstandiging van deze opleidingen om hen meer ontwikkelingskansen en groeimogelijkheden te geven.}

_{Minister Smet omschrijft het in het antwoord op mijn schriftelijke vraag als volgt: "Momenteel bestaat er nog geen integrale opleiding met betrekking tot gaming. Enkele bestaande opleidingen behandelen wel aspecten van gaming in hun curricula. Zo zijn er de opleidingen “nieuwe media en communicatietechnologie" aan de Hogeschool West-Vlaanderen en de Erasmushogeschool, en de opleiding "multimedia en communicatietechnologie" aan de Karel de Grote Hogeschool.}

_{De opleiding "Bachelor multimedia en communicatietechnologie" van de Hogeschool West-Vlaanderen bevat momenteel bijvoorbeeld een optie ‘Digital Arts and Entertainment’ die zich specifiek richt op de gaming-industrie. De hogeschool heeft een aanvraag ingediend om een volwaardige bachelor-opleiding aan te bieden in de Digital Arts and Entertainment, maar er werd een negatief oordeel gegeven over de macrodoelmatigheid van de voorgestelde nieuwe professioneel gerichte bachelor. De erkenningscommissie ziet geen toegevoegde waarde in het verzelfstandigen van de afstudeerrichting tot een separate opleiding. Voor wat de master betreft, biedt de Hogeschool West Vlaanderen een afstudeerrichting aan in 'Digital entertainment' binnen de master "Electronica-ICT".}